بدون شک یکی
از عناوین مهم کمپانی Konami سری بازی های Pro Evolution Soccer یا به
عبارت قدیمی تر، سری Winning Eleven است. سری بازی هایی که نزدیک به 15 سال
است که از روی کنسول PSone تا Xbox 360 ،PS3 و PC هر سال عرضه می شوند.
سری بازی هایی که روی کنسول های PSone و PS2 فرمانروایی می کردند و برای
رقیب اصلی خود هیچ شانسی نگذاشته بودند. چند سالی است که PES روند یکنواختی
را طی کرده و سازندگان آن، قبل از عرضه هر نسخه، مطالبی را جهت پیشرفت این
بازی بیان می کردند. حال ببینیم که امسال چه چیزی در چنته دارد.
گرافیک
سری بازی های PES از نظر گرافیکی در
سطح خوبی قرار داشته اند. اما در این چند سال اخیر، تغییر شگفت انگیزی در
آن ها صورت نگرفته است. طراحی صورت بازیکنان در مقایسه با نسخه قبل چندان
تغییری نکرده است. همانند گذشته، ستاره های فوتبال در این عنوان از شبیه
سازی خوبی برخوردار هستند و سایر بازیکن ها معمولی طراحی شده اند. طراحی
استادیوم ها در سطح خوبی قرار دارد و کمی از نسخه گذشته بهتر به نظر می
رسد. همچنان تماشاگرها در بازی خوب به نظر نمی رسند. البته این قسمت نکته
مهمی نیست، اما خوب طراحی شدن آن در زیبایی بازی تاثیرگذار است. طراحی لباس
های بازیکنان از نسخه های قبلی بهتر شده و آن را می توان یک نکته مثبت در
این قسمت نامید.
موسیقی/صداگذاری
بازی های ورزشی از آن دسته از عنوان
هایی هستند که صداگذاری در آن ها هیجان بازی را چندین برابر می کند. سری
بازی های PES نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در این زمینه خوب عمل کرده
است. همانند گذشته، گزارشگری بازی چندان خوب نیست و در مقایسه با سری بازی
های FIFA حرفی برای گفتن ندارد. سر و صدای تماشاچیان در بازی خوب شنیده می
شود و انصافا هم بسیار با هیجان هستند. صداهای دیگر از جمله صدای شوت ها،
برخورد توپ با دیرک دروازه، صداهای پس زمینه مانند: صدای بلندگوهای
ورزشگاه، صدای مربیان و... از کیفیت لازم برخوردار هستند و انتظارات را
برآورده می کنند. همانند همیشه نیز موسیقی بکار رفته در منوهای بازی عالی
است.
گیم پلی
گیم پلی، اصلی ترین بخش یک بازی ورزشی
را تشکیل می دهد. همه ساله در سری بازی های PES و FIFA شاهد تغییراتی در
قسمت گیم پلی هستیم تا بازی برای مخاطلبان جذاب تر باشد. سری بازی های PES
در نسل گذشته بهترین گیم پلی را داشتند، بطوری که سرعت و نرمی آن بسیار
محسوس بود. اما متاسفانه در این چند سال PES از جمله عنوان هایی بوده که
درون کلیشه هایی قرار گرفته که خود زمانی پایه گذار آن بوده است. در نگاه
کلی، گیم پلی این نسخه دقیقا همانند نسخه قبل است و فقط یک سیستم پاسکاری
جدید به بازی اضافه شده است. سال گذشته در سری بازی های FIFA شاهد بودیم که
سیستم پاسکاری 360 درجه در بازی قرار گرفت. امسال این سیستم را در PES
شاهد هستیم. سیستم پاسگاری 360 درجه، قسمتی است که اینبار بازیکنان PES می
توانند از آن بهره مند شوند. این سیستم پاسکاری در بازی بسیار خوب اجرا می
شود و این اجازه را می دهد که توپ را به هر جایی که می خواهید، بفرستید. با
هر ضربه متوجه می شوید که قدرت توپ چقدر است. با تشکر از سیستم پاسکاری
خوب بازی، باید گفت که این امکان باعث شده تا بتوانید حرکات بسیار خوبی را
در بازی انجام دهید. در مقایسه با نسخه های گذشته این بازی بسیار واقعی تر
به نظر می رسد، اما هنوز نتوانسته بطور کامل انتظارها را بر آورده کند. هوش
مصنوعی این نسخه در مقایسه با عنوان های قبلی بهتر شده و باعث شده که لذت
بازی برای بازیکنان چند برابر شود. همچنان درگیری های فیزیکی بازیکنان در
زمین، نرم طراحی نشده اند و در مقایسه با بازی FIFA این قسمت خوب نیست. اما
باز می توان گفت که این قسمت نیز از نسخه های سال گذشته بهتر و قابل تحمل
تر شده است. هسته اصلی بازی را همچنان قسمت Master League (قسمتی بسیار
عالی برای طرفداران پر و پا قرص سری بازی های PES) به خود اختصاص داده است.
اما به نظر من سازندگان باید مودهای دیگر را به بازی اضافه کنند. چند سالی
است که شاهد اضافه شدن امکان جدیدی به بازی نبوده ایم و این می تواند خود
یک نکته منفی باشد. متاسفانه مشکل هر ساله این بازی نیز همچنان در بازی
وجود دارد و آن هم نداشتن لیسانس استفاده از تیم های مختلف و نام بازیکن ها
و... است. البته دیگر به این مسئله عادت کرده ایم.
نتیجه گیری
در PES 2011 شاهد تغییرات خوبی هستیم
که ارزش این عنوان را بالا برده است. اما باز هم این بازی آن عنوانی نیست
که بتواند دهان ها را ببندید و اجازه اعتراض به کسی را ندهد. این بازی در
این نسل آنطور که باید و شاید روند پیشرفت را سپری نکرده است. اما همچنان
PES عنوانی است که طرفداران آن حاضر هستند با تمام کم و کاستی ها، آن را
بازی کنند. این بازی می تواند یک تجربه بسیار متفاوت برای علاقه مندان باشد
و می تواند برخی از طرفداران را به بازگشت این بازی به روزهای اوج خود
امیدوار کند.
