javahermarket

Operation Flashpoint از آن قبیل بازی هاست که اگر گلوله ای بخورید با تاثیر واقعی روبرو خواهید شد. می توان این بازی را واقعیت یک تیراندازی وصف کرد. در هر FPS مدرن امروزی با دریافت هر گلوله رنگ قرمزی به روی تصویر ظاهر می شود و آنقدر تیر می خورید تا از پا در بیایید. در Flashpoint ماجرا اینطور نیست، در این بازی حتی اگر گلوله ای به نزدیکی شما شلیک شود، باید بدانید که یک جای کار را اشتباه کرده اید و به عبارت Game Over خیلی نزدیک شده اید. بازیکن ها چنین موضوعی را شبیه سازی می نامند، اما Codemasters دوست دارد این بازی را یک عنوان نظامی با تاثیر بالا بنامید. تیم Red River قصد دارد چنین کاری را برای درجه سختی بازی انجام دهد تا تاثیرهای واقعی این بازی را سخت تر از یک عنوان معمولی کند. آن ها دوست دارند تا طرفداران Hardcore بازی Flashpoint را راضی نگه دارند و هیچ گاه کوتاه نیایند. در حقیقت شبیه سازی، بعد پیچیده ای برای کسانی که به این سبک بازی ها عادت ندارند، داده است. Operation Flashpoint فوق العاده و یک عنوان نظامی واقعی است که روند واقعی هم پیش گرفته است. در حقیقت واقعیت و کارهای واقعی که در این بازی انجام می دهید، شما را هیجان زده می کند. Black Ops شما را با فرار از دست بهمن و یا سقوط هلیکوپتر هیجان زده می کرد، ولی Operation Flashpoint با یک مسیر ساده در یک روستا که البته چند تک تیرانداز هم انتظار شما را می کشند تا نهایت هیجان می برد! Red River در تاجیکستان اتفاق می افتد. ادامه مطلب...

س از عرضه سری
بازی های Gears of War بسیار از کمپانی های بازیسازی شروع به تعریف و
تمجید از این بازی زیبا کردند. اما در بین  آن ها استودیوی بازیسازی Tecmo
لقمه ای بزرگتر از دهان خود برداشت و اعلام کرد که قصد ساخت بازی به نام
Quantum Theory را دارد که بسیار شبیه عنوان Gears of War خواهد بود و حتی
از آن نیز بهتر خواهد شد. نکته جالب تر اینجا بود که این بازی به طور
انحصاری برای PS3 تایید شد. همگان فکر می کردند که قرار است شاهد یک Gears
of War شرقی روی کنسول PS3 باشند. اما پس از مدتی Tecmo اعلام کرد که این
بازی را روی کنسول Xbox 360 نیز منتشر خواهد کرد. تا آن زمان باز هم فکر می
کردیم که قرار است با یک بازی حداقل در سطح عنوان Gears of War روبرو
شویم. اما مثل اینکه تمام آن ها یک خیال خام و به نوعی یک توهم فانتزی بود!
با انتشار اولین تصاویر و تریلرها شاهد بودیم که این بازی با آن چیزی که
شعار می داد و قصد آن را داشت، فاصله زیادی دارد. اما باز هم گمان می رفت
که تا زمان عرضه بازی و پولیش بیشتر آن با یک عنوان بهتر روبرو باشیم. 
اکنون این عنوان تقریبا پر سر و صدا عرضه شده و ما هم به بررسی آن می
پردازیم.

داستان

بازی Quantum Theory از داستانی
خلاقانه و با ظرافت برخوردار نیست. یک داستان کاملا کلیشه ای که نمونه آن
را در بازی های گوناگون به شکل های متفاوت دیده ایم. داستان بازی از این
قرار است که سال ها از یک جنگ جهانی فرضی گذشته است. این جنگ آسیب های جدی
را به نژاد انسان ها وارد کرده و به همین دلیل تعداد آن ها بسیار کم شده
است. در یک اجتماع جدید از انسان ها که پیله (Cocoon) نام دارد، زندگی
بسیار سخت بر مردم آنجا می گذرد و یک ماده سیاه به نام Erosion که بعد از
جنگ از محیط به وجود آمده، خطری بسیار بزرگ برای آن ها به حساب می آید. این
ماده بر گروهی از این انسان ها نفوذ می کند و آن ها را به هیولاهایی شیطان
صفت تبدیل می کند. در این قسمت، داستان شما را با جنگجویی به نام سید
(Syd) آشنا می کند. کسی که به نظر می رسد توانایی از بین بردن این موجودات
انسان نما را دارد. در ادامه سید با دختری به نام فیلنا (Fillena) آشنا می
شود. آن دو تصمیم می گیرند به کمک یکدیگر  راهی برای رسیدن به هدف خود پیدا
کنند که البته به این راحتی ها هم نیست. داستان بازی یک روایت جدید از
دنیای Post-Apocalyptic است. دنیایی که در آن نژاد انسان رو به انقراض است و
خطرات بسیاری آن را تهدید می کند. بازی هایی مانند Metro 2033
،S.T.A.L.K.E.R و چندین عنوان دیگر دقیقا همین سبک داستان را روایت می
کنند.

گرافیک

اگر به امید دیدن یک گرافیک خوب، قصد
خرید این عنوان را دارید به شما توصیه می کنم دست نگه دارید. گرافیک بازی
اصلا در سطح بازی های این نسل نیست. یک محیط بسیار گرفته که در بدترین حالت
سعی شده شبیه به محیط های بازی Gears of War ساخته شود. یکی از مشکلاتی که
در سری بازی های Gears of War وجود داشت، دیر پردازش شدن بافت های بازی
برای چند ثانیه بود. در این چند ثانیه بازیکن ها با یک محیط کم جزئیات و
بسیار ساده روبرو بودند. به نظر می رسد که گرافیک Gears of War در این قسمت
مورد توجه سازندگان قرار گرفته است و Quantum Theory را به گونه ای ساخته
اند که بازیکنان هر لحظه انتظار پردازش شدن بافت های بیشتر را داشته باشند.
همان طور که گفته شد، بافت های بازی بسیار بی کیفیت هستند. طراحی اجزای
محیط مانند سنگرها، ماشین ها و... اصلا خوب نیستند و بیشتر شما فکر می کنید
که این بازی یک عنوان بازسازی شده از نسل گذشته است. طراحی شخصیت های بازی
هم در نوع خود یک شاهکار به شما می رود. شاهکاری که دوست دارید هر چه
زودتر آن را درون سطلح زباله بیندازید! شخصیت سید به جای آن که یک جنگجو و
مبارز به نظر برسد، بیشتر به یک ابله دست و پا چلفتی شباهت دارد! در کل این
شخصیت در مقایسه با مارکوس فنیکس (Marcus Fenix) بیشتر به یک پسر
دبیرستانی شباهت دارد. در کل می توان گفت که سازندگان بازی به بدترین نحوه
از روی بازی Gears of War کپی کرده اند تا توانسته اند این محیط را برای
بازی طراحی کنند.

موسیقی/صداگذاری

هر چقدر خواستم که دنبال یک نکته
درخور و قابل ذکر در بخش موسیقی و صداگذاری این بازی پیدا کنم، چیز جالب
توجهی پیدا نکردم. بازی هیچ گونه نو آوری در قسمت موسیقی همراه خود ندارد و
به همین دلیل این بخش یک قسمت متوسط رو به ضعیف است. جو کلی بازی باعث شده
موسیقی بازی نیز جذاب نباشد. موسیقی در طول بازی گم می شود و اصلا وجود آن
حس نمی شود. افکت های صوتی بسیار ساده و نه چندان جالب در بازی استفاده
شده است که از هیجان بازی کاسته است. از طرف دیگر صداگذاری روی شخصیت های
بازی خوب نیست. عدم استفاده از دیالوگ های خوب و بیان آن ها در مکان های
درست به بازی لطمه زیادی زده است. دیالوگ های سید، سعی می کند او را یک فرد
جذاب نمایش دهد، اما همانطور که گفته شد، آو را بیشتر ابله جلوه می دهد.
صدای شخصیت ها زیاد با خود آن ها همخوانی ندارد و بهتر بود از صداپیشگان
دیگری برای شخصیت های بازی استفاده می شد.

گیم پلی

اوج شاهکار سازندگان بازی، خلق یک گیم
پلی ضعیف بوده است. در نگاه اول گیم پلی بازی همانند گیم پلی بازی Gears
of War است، بدون اینکه کوچکترین تغییری در آن داده شود. پناه گرفتن پشت
اجسام مختلف، دویدن و پریدن پشت سنگرهای مختلف و... تماما از روی عنوان
Gears of War الگوبرداری شده اند. به طور کاملا ناشیانه، اشیا مختلفی در
بازی پراکنده شده اند که می توانید پشت آن ها پنهان شوید. اینجاست که باید
به طراح مراحل این بازی برای خلق چنین محیط هایی آفرین گفت! سازندگان ژاپنی
این بازی واقعا یکی از شگفت انگیزترین گیم پلی های اشکن این نسل را خلق
کرده اند!!! با الهام گیری از سبک اکشن غربی این احساس به بازیکنان دست می
دهد که انگار اولین بازی اکشن سوم-شخص که دارای سیستم کاورگیری است را بازی
می کنند. گیم پلی بازی زیادی از حد خطی، آرام و کسل کننده است. تیراندازی
های بازی جذاب نیستند و بازیکنان را مجذوب خود نمی کنند. تنوع دشمنان در
بازی زیاد نیست و با مدل های تکراری زیادی روبرو می شویم. هوش مصنوعی بازی
حرفی برای گفتن ندارد. اوج کاری که هوش مصنوعی در طول بازی انجام می دهد،
این است که دشمنان را وادار به تیراندازی به سوی شما و کاور گرفتن می کند.
درست زمانی که همه دست اندکاران صنعت بازی، حتی بازیسازان کنسول DS نیز سعی
می کنند تنوع و خلاقیتی در بازی وگیم پلی آن ایجاد کنند، استودیوی
بازیسازی Tecmo دست به یک کپی برداری کاملا غیرحرفه ای زده است.

نتیجه گیری

بازی Quantum Theory می تواند یک کلاس
درس خوب برای بازیسازان ژاپنی باشد. کلاس درسی که در آن ساخت یک بازی اشکن
سوم-شخص که هر قسمت آن یک شکست سنگین به حساب می آید، آموزش داده می شود.
در کل می توان گفت بازی ای که سعی در غلبه بر عنوان Gears of War داشت،
توسط سازندگان خود به نابودی کشیده شد. با بازی نکردن این عنوان چیزی را از
دست نداده اید. اما اگر خدای ناکرده قصد بازی کردن آن را داشتید، من به
شما توصیه می کنم وقتی را که می خواهید صرف این بازی کنید، صرف دوباره بازی
کردن عنوان Gears of War بکنید. حداقل با بازی نکردن عنوان Quantum Theory
خاطرات خوب Gears of War همچنان برای شما باقی خواهد ماند.